اکثر گوجه گلخانه ای امروز به بلوغ کامل می‌رسند و بسته به نوع گوجه‌فرنگی، شرایط محیطی، سن پیوند و سایر تکنیک‌های رشد، 7 تا 10 هفته پس از پیوند آماده برداشت می‌شوند.
تولیدکنندگان گوجه فرنگی صنعتی (گوجه فرنگی فرآوری شده برای سس و کنسرو) را به صورت مکانیکی در یک جلسه برداشت می کنند. در بیشتر موارد، این در اواخر تابستان رخ می دهد.
در مقابل، گوجه‌فرنگی‌هایی که به‌صورت خام به فروش می‌رسند (انواع سفره‌ای) معمولاً به همراه کاسه گل و قسمتی از غلاف با دست چیده می‌شوند. کشاورزان معمولاً این گوجه فرنگی ها را طی یک یا دو مرحله قبل از مرحله نهایی رسیدن برداشت می کنند.
این برای گوجه فرنگی هایی که در مسافت های طولانی حمل می شوند ضروری است. دوره برداشت می تواند چندین هفته طول بکشد، بنابراین کشاورزان به طور متوسط 2-3 بار در هفته برداشت می کنند.
عملکرد محصولات گوجه فرنگی در فضای باز در محصولات ساقه دار به طور متوسط 60 تا 100 تن در هکتار (53,553 – 89,255 پوند در هکتار) است. با این حال، ارقام معین معمولاً به دلیل چرخه زراعی کوچکتر، بیش از 30-50 تن در هکتار (26776-44627 پوند در هکتار) تولید نمی کنند.
گوجه فرنگی های صنعتی در فضای باز از تولیدکنندگان حرفه ای با تجربه معمولاً 60 تا 80 تن در هکتار (53553-71404 پوند در هکتار) تولید می کنند. اینها بازده متوسط هستند و مطمئناً در بسیاری از موارد انحرافات چشمگیری وجود دارد.
گوجه فرنگی را بر اساس اندازه، شکل و وضعیت عمومی آن ها چیده و دسته بندی می کنند. سپس به مناطق سرد اما نه یخ زده (13 درجه سانتیگراد تا 55.4 درجه فارنهایت) منتقل می شوند تا از کاهش وزن احتمالی جلوگیری شود.
گوجه فرنگی را می توان در شرایط خنک تر (4 درجه سانتیگراد تا 39.2 درجه فارنهایت) نگهداری کرد تا زمانی که در مراحل نهایی رسیدنشان چیده شده باشند. در غیر این صورت، گوجه فرنگی به حد مطلوبی از رسیدن نمی رسد. به احتمال زیاد، آنها موفق به به دست آوردن رنگ قرمز تیره نخواهند شد، زیرا تولید موادی که مسئول دادن رنگ قرمز میوه هستند در دمای پایین متوقف می شود.
درک این نکته ضروری است که کمبود مواد مغذی گیاه لزوماً به معنای تخلیه خاک نیست. کمبودهای گیاهی در نتیجه عوامل مختلف محیطی یا عوامل دیگر رخ می دهد که منجر به ناتوانی گیاه در جذب این ماده غذایی خاص می شود.
بنابراین، کشاورزان باید قبل از هر اقدام اصلاحی، هم خاک و هم بافت را آزمایش کنند. تنها پس از دریافت نتایج از آزمایشگاه، تولیدکنندگان می توانند با متخصص کشاورزی در مورد حل مشکل گفتگو کنند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.