مشخصات تغذیه ای پروتئین نخود هندی در مقایسه با سایر پروتئین ها چگونه است؟
جدول زیر تفاوت های تغذیه ای در منابع محبوب پروتئین را نشان می دهد. وقتی صحبت از آلرژن ها می شود، به یاد داشته باشید که پروتئین آب پنیر و سویا ممکن است برای افراد مبتلا به آلرژی و عدم تحمل نگران کننده باشد.
علاوه بر این، برخی از پروتئینهای گیاهی ترکیبی محبوب ممکن است حاوی گلوتن و غلات باشند، بنابراین کسانی که بیماری سلیاک دارند یا حساسیت گلوتن غیر سلیاک دارند، همیشه باید برچسبها را بخوانند. پروتئین نخود یک گزینه پروتئین گیاهی عالی برای افرادی است که به آلرژی ها و حساسیت های فوق توجه دارند.
همانطور که در نمودار زیر خواهید دید، پروتئین های گیاهی تمایل به اسیدهای آمینه ضروری کمتری دارند، از جمله لوسین، یک آمینو اسید شاخه دار که برای رشد و ترمیم ماهیچه ها مهم است.
بعلاوه، هضم پروتئین موجود در غذاهای گیاهی دشوارتر است، به این معنی که برای بهره مندی از مزایای مشابه، باید پروتئین گیاهی بیشتری نسبت به پروتئین حیوانی مصرف کنید.
امتیاز اسید آمینه اصلاح شده با قابلیت هضم پروتئین (PDCAAS) یک غذا اندازه گیری کیفیت پروتئین است که هم میزان اسیدهای آمینه ضروری در منبع پروتئین و هم قابلیت هضم آن را در نظر می گیرد. برای مثال، در حالی که پروتئین نخود حاوی تمام اسیدهای آمینه ضروری است، در چندین اسید آمینه، به ویژه متیونین و سیستئین، محدود است و PDCAAS کمتری نسبت به پروتئین آب پنیر به آن می دهد.
به همین دلیل، معمول است که پروتئین نخود با سایر منابع گیاهی که سرشار از سیستئین و متیونین هستند ترکیب شود تا مشخصات تغذیه ای آن را کامل کند. با ترکیب پروتئینهای نخود و برنج، PDCAAS بالاتری به دست میآید، اگرچه دادههای حمایت از امتیاز دقیق متفاوت است.
از نظر عملی، برای اکثر مردم، خوردن کالری کافی در طول روز و گنجاندن انواع غذاهای گیاهی در رژیم غذایی، مصرف پروتئین کافی را تضمین می کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.